Dopełnienie dalsze to przeważnie osoba, która jest odbiorcą czynności podmiotu. W języku hiszpańskim zaimki dopełnienia dalszego są takie same jak zaimki dopełnienia bliższego, z wyjątkiem trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej.
Porównaj:
Liczba pojedyncza
Liczba mnoga
átono
tono
átono
tono
me
mí
nos
nosotros
te
ti
os
vosotros
le/se
él, ella, usted
les/se
ellos, ellas, ustedes
Jak widać, zaimki nieakcentowane trzeciej osoby liczby pojedynczej le (dopełnienie bliższe lo, la) i liczby mnogiej les (dopełnienie bliższe los, las), które zamieniają się na formę se kiedy występują przed zaimkami dopełnienia bliższego, aby uniknąć kakofonii, różnią się.
Należy pamiętać, że zdanie w języku hiszpańskim charakteryzuje się powtórzeniem dopełnienia dalszego. Zaimek dopełnienia dalszego powinien znajdować się w zdaniu nawet kiedy określający go rzeczownik również w nim występuje lub kiedy rzeczownik wyrażony jest akcentowaną formą dopełnienia dalszego z przedimkiem.
Zdanie z akcentowaną formą dopełnienia dalszego z przedimkiem
(Tú) Le das el libro a Pedro (wyjaśniający)
dajesz książkę Piotrowi (niepoprawnie)
Zdanie bez akcentowanej formy dopełnienia dalszego z przedimkiem
(Tú) Le das el libro.
Dajesz jemu książkę.
Zdanie z akcentowaną formą dopełnienia dalszego z przedimkiem
Te doy el libro a ti (zbędny/podkreślający)
Ja daję tobie książkę.
Zdanie bez akcentowanej formy dopełnienia dalszego z przedimkiem
Te doy el libro.
Ja daję tobie książkę.
Należy pamiętać, że akcentowaną formę dopełnienia dalszego z przedimkiem używa się głównie aby podkreślić, a w przypadku trzeciej osoby aby określić do kogo się odnosi ten zaimek. W języku hiszpańskim akcentowana forma dopełnienia dalszego z przedimkiem występuje przeważnie na końcu zdania.
