extranjero
español	inglés	polaco
1. adj. y s. Que es o viene de otro país: una costumbre extranjera; el turismo atrae a muchos extranjeros. 2. m. Toda nación que no es la propia: fueron de vacaciones al extranjero.	adjetivo 1 foreign, alien. nombre gén común 2 foreigner. nombre masc 3 extranjero, foreign countries (pl), abroad: ir al extranjero, to go abroad. locuciones del extranjero, from abroad. en el extranjero, abroad.	1. adj. obcy, cudzoziemski, zagraniczny 2. sust. m cudzoziemiec (m), obcokrajowiec (m), obczyzna (f), zagranica (f) al extranjero: za granicę en el extranjero: za granicą ir al extranjero: wyjechać za granicę, wyjeżdżać za granicę, pojechać za granicę, jechać za granicę lengua extranjera: język obcy lenguas extranjeras: języki obce moneda extranjera: obca waluta, waluta obca salir al extranjero: wyjeżdżać, wyjechać viaje al extranjero: podróż zagraniczna