repetir
español inglés polaco
(Del lat. repetĕre).
1. tr. Volver a hacer lo que se había hecho, o decir lo que se había dicho.
2. tr. En una comida, volver a servirse de un mismo guiso. U. t. c. intr.
3. tr. Der. Reclamar contra tercero, a consecuencia de evicción, pago o quebranto que padeció el reclamante.
4. tr. ant. Pedir muchas veces o con instancia.
5. intr. Venir a la boca el sabor de lo que se ha comido o bebido.
6. intr. En las universidades, efectuar la repetición.
7. prnl. Dicho de una cosa: Volver a suceder regularmente. Los atascos se repiten en esa zona todos los días.
8. prnl. Esc. y Pint. Dicho de un artista: Insistir en sus obras en las mismas actitudes, perspectivas, grupos, etc.
MORF. conjug. actual c. pedir.
verbo transitivo
a. ‹pregunta/explicación› to repeat;
¿me lo puedes ~? could you repeat it, please?;
¡que no te lo tenga que volver a ~! don't let me have to tell you again!
b. ‹tarea› to do … again;
‹programa› to repeat, rerun;
‹experimento/curso/asignatura› to repeat
c. ‹plato› to have a second helping of, to have seconds of (colloq)
verbo intransitivo
1. (volver a comer) to have a second helping, to have seconds (colloq)
2. [pimientos/pepinos] to repeat;
el ajo me repite garlic repeats on me
3. (Educ) to repeat a year/course
repetirse verbo pronominal
a. [fenómeno/incidente/sueño] to recur, happen again;
[persona] to repeat oneself
b. (Chi) (volver a comer) to have a second helping, have seconds (colloq)
czas.
1. powtarzac, powtórzyc, wziac dokładke, brac dokładke, odbijac sie, odbic sie
repetir de carretilla: powtarzac mechanicznie, powtórzyc mechanicznie
repetir hasta la saciedad: powtarzac do znudzenia, powtórzyc do znudzenia
Modo Indicativo Modo Imperativo