recto | ||
español | inglés | polaco |
1. adj. Que no se inclina hacia los lados ni tiene curvas ni ángulos; derecho: línea recta. 2. Que se dirige a un punto sin desviarse: ese camino va recto a mi casa. 3. Moralmente justo, íntegro: es un hombre recto e incorruptible. 4. Se apl. al sentido literal o primitivo de las palabras: es un buenazo en el sentido recto de la palabra. 5. Se dice del folio o plana de un libro que, abierto, cae a la derecha del que lee: folio 3 recto. 6. Se apl. al ángulo de 90;dg: el triángulo rectángulo tiene un ángulo recto. 7. m. ZOOL. Última porción del intestino grueso de los vertebrados y otros animales, que termina en el ano. 8. f. GEOM. Línea recta: trazad una recta hasta el centro de la circunferencia. 9. recta final Última etapa de una situación: el proyecto ha entrado en su recta final. |
adjetivo 1 (derecho) straight. 2 fig (honesto) honest, upright. 3 (ángulo) right. nombre fem 4 recta, (línea) straight line. 5 recta, (en carretera) straight. nombre masc 6 recto, ANAT rectum. adverbio 7 recto, straight, straight on: vaya todo recto, go straight on. recta final, home straight |
adj. 1. prosty, prawy, prosto, równy, rzetelny, uczciwy ángulo recto: kąt prosty ir todo recto: iść prosto , pójść prosto |