recto
español inglés polaco
1. adj. Que no se inclina hacia los lados ni tiene curvas ni ángulos; derecho: línea recta.
2. Que se dirige a un punto sin desviarse: ese camino va recto a mi casa.
3. Moralmente justo, íntegro: es un hombre recto e incorruptible.
4. Se apl. al sentido literal o primitivo de las palabras: es un buenazo en el sentido recto de la palabra.
5. Se dice del folio o plana de un libro que, abierto, cae a la derecha del que lee: folio 3 recto.
6. Se apl. al ángulo de 90;dg: el triángulo rectángulo tiene un ángulo recto.
7. m. ZOOL. Última porción del intestino grueso de los vertebrados y otros animales, que termina en el ano.
8. f. GEOM. Línea recta: trazad una recta hasta el centro de la circunferencia.
9. recta final Última etapa de una situación: el proyecto ha entrado en su recta final.
adjetivo
1 (derecho) straight.
2 fig (honesto) honest, upright.
3 (ángulo) right.
nombre fem
4 recta, (línea) straight line.
5 recta, (en carretera) straight.
nombre masc
6 recto, ANAT rectum.
adverbio
7 recto, straight, straight on: vaya todo recto, go straight on.
recta final, home straight
adj.
1. prosty, prawy, prosto, równy, rzetelny, uczciwy
ángulo recto: kąt prosty
ir todo recto: iść prosto , pójść prosto