| Zaimki wskazujące | |
| Żeby wskazać na rzeczownik, i odróżnić go od innych rzeczowników tej samej klasy, języki stosują system oparty na przymiotnikach i zaimkach, które zmieniają się wskazując na odległość rzeczownika od osoby, do której się odnosi. Szczególną cechą języka hiszpańskiego jest specyficzny system zaimków i przymiotników wskazujących. Opisywany przedmiot może znajdować się blisko lub daleko (w czasie lub przestrzeni) od opisującego, stąd większość języków używa dwóch form stosownie do odległości danego przedmiotu, zmieniają się one też, żeby wskazać liczbę i rodzaj rzeczownika, do którego się odnoszą. W języku angielskim używają zaimka wskazującego this, aby zaznaczyć, że coś znajduje się blisko mówiącego, i that jeśli jest dalej, a także ich odmiany these i those dla liczby mnogiej. W języku polskim do tego celu używją się zaimków: ten, tamten ta; te oraz ich form dla liczby mnogiej. Jak widać, w języku polskim występuje o jeden wariant więcej w porównaniu do dwóch form prymarnych w języku angielskim Dzieje się tak dlatego, że w języku polskim jak i w hiszpańskim, zaimki zmieniają się, aby wskazać rodzaj obiektu. To samo ma miejsce w języku hiszpańskim, ale jego system zaimków wskazujących jest bardziej skomplikowany ze względu na to, że opiera się on na trzech formach prymarnych a nie na dwóch, jak to ma miejsce w językach polskim i angielskim. W języku hiszpańskim występuje trzecia forma, używana dla wskazania odległości, która jest relatywnie niezbyt bliska, ale też niezbyt daleka od mówiącego. Tabelka opisująca System Zaimków Wskazujących i Przymiotników w języku hiszpańskim może być przedstawiona następująco. |
|
 |
|
| Inną specyficzną cechą hiszpańskiego systemu zaimków wskazujących jest obecność formy "neutralnej" esto (rodzaju ani męskiego ani żeńskiego, jest to odpowiednik polskiego słowa to). używanej jedynie w odniesieniu do rzeczowników nieokreślonych Porównaj: |
|
 |
|
| Ważne jest, żeby zapamiętać że forma neutralna nigdy nie jest używana w odniesieniu do rzeczownika poprzedzonego przedimkiem określonym ani innym określnikiem np. zaimkiem dzierżawczym. :Jest używany tylko z rzeczownikiem poprzedzonym przedimkiem nieokreślonym. | |
 |
 |
